Sevdalanmayı Bilmiyoruz | Yusuf Ziya Leblebici

Hangimizin gözlerinden yaş akmadı
hangimiz aşık olmadık,
aşkı tanımasak da
Kimimiz Ferhat, kimimiz Şirin sandık kendimizi.
Heyhat;
karşımızda görünce koca dağları
zorluklara çevirmedik mi sırtımızı!
Biz mi aşık olamadık,
aşk mı bizi bulamadı,
yoksa dört harfe sıkıştık da
ellerimizin arasına mı aldık başımızı…

Sevda uğruna yıkılan dağlar
Yaşanan güzel aşklar dünlermiş meğer
ya da sevmeyi, sevilmeyi bilenler
mazidelermiÅŸ mi diyelim…

Gözbebeklerimiz parladığında
yüreklerimiz zıpladığında
hep gerçekler mi vardı karşımızda
yalanlar yok muydu yanıbaşımızda.
Platonik aÅŸklar
anlamını daha çözemeden
girdiÄŸimiz karasevdalar,
kalbimizi delen sahte oklar
ne kazandırdı oyalamadan başka.

Sevecek kadın için Aslı’mı gelmeliydi
Kerem’mi olmalıydık sevdayı yaÅŸamak için.
sevmeyi bilmiyoruz
sevilebilmek
elele verip yürekleri paylaşabilmek
ve Kerem ile Aslı
ve Ferhat ile Åžirin
ve Yusuf ile Züleyha olabilmek için
kaç Türk filmi izlemek
kaç roman okumamız gerekiyordu.
Sevdanın anlamını bilmeden
arabesklerin ritminde,
ellerimizde ÅŸiÅŸelerle gidiyoruz
modaya ayak uydurmak uÄŸruna.
Damarlarımızdaki kana sevda diyemediğimiz
dudaklarımızdan dökülen kelimelerin
anlamlarını bilemediğimiz,
nefes almamızın değerini çözemediğimiz
bir hayal aleminde yaşıyoruz.
Bu hayallerin adına da
bilmeden sevda diyoruz.

Kaçımız sabahlara dek
bağdaş kurup şiirler yazdı yüreğine
kaçımız bir parçasının tapusunu
sevdasına bağışladı!
Heyhat;
DaÄŸa taÅŸa,
tencereye tavaya,
mankene futbolcuya
aşık olmayı biliyoruz da
sevdayı hakedene
sevdalanmayı bilmiyoruz.