Sen l Sheakspeare

Kaderin ve insanların gözünden düştüğümde,
Oturup ağladığımda kimsesiz halime tek başıma;
Boş feryatlarımla haykırdığımda sağır göklere,
Dönüp kendime bakarak,yandığımda alın yazıma;
Özenip, ümitten yana benden zengin olan birine,
Ona benzeseydim dediğimde, dostlarım olsaydı onun gibi;
Falanın hünerine heveslendiğimde, filanın bilgisine,
En çok ne varsa bende, en az onu istediğimde sanki;
Bir yandan, böyle düşünüyorum diye küçümserken kendimi,
Sen geliverirsin aklıma ve tüm varlığın o anda;
Şafakta, somurtkan topraktan yükselen tarla kuşu gibi,
İlahiler söylemeye başlar Tanrı katı eşiğinde.
Senin tatlı aşkınla öyle bir servete kavuşurum ki,
Kim ne derse desin, krallarla bile deÄŸiÅŸmem yerimi.

Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum

Bu içerik 15.09.2007 tarihinde hale tarafından, Åžairler ve Åžiirleri | Åžiirler Antolojisi bölümünde paylaşılmıştır ve 332 kez okunmuştur. Bu içeriğin devamında incelemek isteyebileceğiniz 0 adet mesaj daha bulunmaktadır.

Sen l Sheakspeare orjinal içeriğine ulaşmak için tıklayın ...