Olgunlaşmak | Can Dündar

OLGUNLAÅžMAK

Artık eskisi gibi her haftasonu birileri ile dışarı çıkmak istemiyorum.
Beni yoran ilişkiler, yeni tanışmalar, yeni yüzler aramıyorum. Eski
dostlukların da özetini çıkarmaya başladım. İlişkilerde tasarrufa gidiyorsun
her şeyde olduğu gibi ve gereksiz insanları hayatından atmak istiyorsun.

Yapmacık, inanmadan konuşmak istemiyorum artık. Beni anlamayanlarla konuşmak
cümle kirliliği yaratıyor ve hak edenlere saklıyorum enerjimi. İstediğime
istediğimi deme özgürlüğüne sahibim, eleştirme hakkını oluşturan yaşamışlık
ve yeterli yaş faktörü artık bende de var.

Ben demiştim sendromunda olanlarla arkadaşlıkları bir kez daha
sorguluyorsun. İlişkilerini sadeleştirmeye başlayınca sıra iyi ve kötü gün
dostlarını ayıklamaya geliyor. Kötü gün dostlarını belirliyor ve onlara daha
çok önem veriyorsun. İyi gün dostu bulmak ne kadar kolaysa kötü gün dostu
bulmak bir o kadar zor, biliyorum. Dostlar ihtiyaç olduğunda göçmen kuşlar
gibi sıcağa uçuyor ve sadece seninle birlikte sürüden ayrı düşenler kalıyor.

Zamanın ne kadar kıymetli olduğunu öğreniyorsun buralara kadar gelirken.
Uzun düz otobanlardan olduğu gibi, kestirme bozuk yollardan da ulaşabilirsin
hedeflerine. Kestirmeleri de öğrendim gide gele. Boş geçen her saniye
değerli artık. Daha yapılacak çok şey var ama çokta yorulmaktan kendimi
çokta hırpalamaktan yana değilim. Gerektiğinde hayır demeyi öğrendim ve bu
kelime başta karşındakine kırıcı gelse de senin için hayat kurtarıcı
olabiliyor.

Sevgiye önem vermek gerektiğini, zamanı geldiğinde elinde sadece sevginin
kalacağını biliyorum. Sevgi paylaşıldıkça oluşuyor, olgunlaşıyor. Aileme,
eşime ve seçtiğim tüm dostlarıma daha önce göstermediğim sevgi ve ilgiyi
gösteriyorum. Biliyorsun ki gidenlerin ardında sadece iyilikler kalıyor, ne
kadar sevgi dolu olduğu hatırlanıp anılıyor.

Bana çok genç olduklarını hatırlatırcasına nedense tecrübelerimi,
fikirlerimi sormaya başladılar. Vereceğim cevaplar belki çok anlamsız
geliyor ama yine de dinliyorlar ama ben biliyorum ki yaşamadan hiçbir şey
öğrenilmiyor. Yaşamışlığın oluşturduğu bir alçakgönüllülükle gülüyorum
içimden sadece.

Artık daha şık giyiniyorum, senelerle birikmiş dolaplar dolusu kıyafet var
ve bunları kendimle paylaşmalıyım. Önce kendine güzel görünmelisin, kendi
zevkime göre giyinmek istiyorum, böyle hissediyorum. Modaya uymak adına
popomun sığmadığı düşük bel pantolonlara sığmıyorum diye kendimi üzme
tercihini de kullanabilirim. Ayıp, günah ya da ne derler korkuları çoktan
geride kaldı .

Dostlarıma, kendimize yemek yapmak hoşuma gidiyor. Mutfak eskiden bir zulüm
iken şimdi zevk aldığım mekanlar arasına giriyor. Farklı lezzetler denemek
güzel ve kendi lezzetimi kendimde yaratabileceğim belli bir damak zevkim ve
mutfak kültürüm oluştu.

Sonra Sezen’in ÅŸarkısındaki gibi anneni daha sık düşünüyorsun ve hatta
anlıyorsun.

İşte bu yeni alışmaya başlanan ve giderek hoşa giden yeni duruma olgunluk
deniyor. Yaşamışlığın, görmüşlüğün, geride kalmış üflenmiş doğum günü
mumlarının bir sonucu kendiliğinden ortaya çıkıyor hayatın bir dönemecinde
bu olgunluk. Ne zaman dersen herkese göre, ne kadar dolu yaşadığına göre
değişiyor bu olgunluk çağına ermek.

İnanın bana hayattaki düşüşler, zor alınan virajlar bu zamanı hızlandırıyor.
Kendi dünyanın küçüklüğünü keşfetmek ve buna rağmen kendinin kıymetini
bilmek çok işe yarıyor. Bir gün hepimizin bu huzurlu olgunluğu bulmasını
diliyorum.

can dündar………..

Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum

Bu içerik 18.11.2007 tarihinde Sema tarafından, Åžairler ve Åžiirleri | Åžiirler Antolojisi bölümünde paylaşılmıştır ve 118 kez okunmuştur. Bu içeriğin devamında incelemek isteyebileceğiniz 0 adet mesaj daha bulunmaktadır.

Olgunlaşmak | Can Dündar orjinal içeriğine ulaşmak için tıklayın ...