Kendini Dolandırmak (Hijyenik Aşklar) | Yılmaz Erdoğan

Kendini Dolandırmak (Hijyenik Aşklar)

“Yalan söyleyebilen tek canlı türü insandır.
Zaten bu sayede canlı kalabilmekledir.”
T.S. Anghut

Hep büyük kentlerin birinde ve en çok da en az acıdığımız İstanbul’da cadde üstü bir evimiz olmasını diliyoruz… Kulağımızın dibinden taksiler geçsin istiyoruz. Gürültü bize anlaşılmaz, tuhaf bir güven duygusu veriyor… En çok sessizlikten korkuyoruz… Bir insanla yan yana ve uzun uzun susabilmemiz için dost olma şartı arıyoruz. Yoksa rahatsızlık veriyor bize bütün susuşmalarımız.

Ve ana caddeye ne kadar yakınsak o kadar prim yapıyoruz. O oranda fazla kira ödüyoruz pencerelerini bile doğru düzgün açamadığımız, balkonlarında sadece turşu bidonlarımızın oturduğu evlere… Ve zaten hayatımızı “zamanında şurada bir ev vardı, alamadık” üzerine kurduğumuz ve hiçbir tarihi fırsatı zamanın da değerlendiremediğimiz, o zaman dağbaşı olan yerlerin sonra “mükemmel’ caddeler haline geleceğini öngöremediğimiz için ve kaçırdığımız fırsatlar berberimizle yaptığımız geyik muhabbetlerine meze olduğu için ve hepimizi zamanında Gençlerbirliği’ nden ya da Fener Genç’ten istedikleri ama biz gitmediğimiz için kendimizi dolandırmayı meslek edindik. Aramız da babası zamanında trilyoner olmayı ıskalamamış hiç kimse yok. Hepimizin aslında futbola aşırı bir ilgisi ve anormal bir yeteneği vardı ama ah o babalarımız, bizim Pele olmamızı istemediler. Ağaç yaşken eğiliyordu ve babalarımız bizi yaş odunla dövüyordu…
İşte bu yüzden kendimizi dolandırmayı meslek edindik.

Evlerin caddeye bakan taraflarını boyayıp arka cepheyi boş veriyoruz. Çünkü hayat caddedir ve asıl caddeden geçenlerin gördüğü önemlidir. Biri yanılıp arka plana takılmışsa zaten hayatımızın dışına çıkmıştır. Halihazırda iki boyuta ancak yetiyor dimağımız ve boyamız. Çünkü biz hayatımızı başkasının gözüyle seyrediyoruz. Dudağımız inceyse uyduruk rujla kalınlaştırıyoruz, göğüslerimiz ufaksa palavracı sutyenler takıyoruz… O sutyenlerin televizyonda açık açık reklamı yapılıyor… Alınıyor, satılıyor, takılıyor… Yani yalanın yalan olduğu açık açık ilan ediliyor. Bunu alırsanız herkesi kandırabilirsiniz deniyor. Ama gece olup da iş sevişme iklimine döndüğünde acı veya küçük gerçek kabak gibi meydana çıkıyor. Kimse kimseye göğsünü gere gere göğüslerini göstermiyor. İşte bu yüzden kendimizi dolandırmayı meslek edindik.

Ankara’dan Esenboğa havaalanına giderken gecekonduları göreceksiniz, sakın şaşırmayın… Ve başkentimize gelen yabancıların ilk gördüğü manzaranın o gecekondular olduğunu düşünüp hayıflanacaksınız…

Askeri cunta o işin çaresini bulmuştu. 12 Eylül’de bütün evler beyaza boyanmıştı. Devlet toplu konut yapamıyorsa o vakit beyaza boyar! Bu kadar basittir! Çünkü beyaz her şeyi aynılaştır…

Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum

Bu içerik 16.12.2007 tarihinde hale tarafından, Deneme ve Düz Yazı Paylaşımları bölümünde paylaşılmıştır ve 809 kez okunmuştur. Bu içeriğin devamında incelemek isteyebileceğiniz 0 adet mesaj daha bulunmaktadır.

Kendini Dolandırmak (Hijyenik Aşklar) | Yılmaz Erdoğan orjinal içeriğine ulaşmak için tıklayın ...