Gerçek Bir Yaşam Öyküsü

Burdan sizlere gerçek bir yaşam öyküsü anlatacağım.Sadece finalini anlatmayacağım.Sizler tahmin edin istiyorum.Eh belki doğru tahmin eden de çıkar kimbilir! Tabii sonunda ben söyleyeceğim ne olduğunu.Maksat biraz merak edin, fikir üretin işte

Bu öykü güzel bir şehrimizde geçiyor.(Fazla büyük olmayan bir şehir. ) Hali vakti yerinde bir ailenin en küçük oğlu evlenme çağına gelir.Ondan önceki iki abisi evlenmiştir.Ondan küçükte bir kız kardeşi vardır bekar.Ailenin 4 katlı bir apartmanı vardır.Evli oğullar birer dairede oturur.Aile bir diğerinde.Sonuncu daire boştur ve kiraya filan verilmez.Küçük oğlan evlenince oraya oturacaktır çünkü.Ataerkil bir ailedir bunlar ve aile hep birarada yaşar.
Neyse konuyu dağıtmayalım.Bekar oÄŸlumuz bir gün bir düğünde bir kız beÄŸenir.Annesine eÄŸilir usulca söyler.Anne tanımıyordur ama hemen öğrenir.Yakın bir köyden düğün için gelen uzak bir akrabadır aile.Fakir bir ailedir ve kız evin en büyük çocuÄŸudur.Ama henüz 16 yaşındadır.OÄŸlumuz ise 30 una gün saymaktadır.Aracılar konulur kız istenir.Kızın ailesi bu varlıklı aileye kızlarını vermekten mutlluluk duyarlar.Eh kıza da kimse sormaz zaten ister misin diye.Düğün yapılır kısa sürede ve yeni çiftimiz tek boÅŸ daireye yerleÅŸirler.Ä°lk günlerin telaşı çabuk geçer.DiÄŸer gelinler artık epeydir ailedendir ve yeni gelini ilk günden ezmeye baÅŸlarlar.Bütün iÅŸi gücü o yapar olur. Zaten yemekler hep ailenin büyüklerinin evinde birlikte yenir.Yeni gelin daha kendi evinde yemek yapmamıştır doÄŸru dürüst.Gel zaman git zaman ilk bebeÄŸini doÄŸurur yeni gelin.Lohusalık biter bitmez yine baÅŸlar koÅŸturmaya.Bebek nasılsa bir sürü insan arasında büyür gider derler.Arada emzirmek için alır bir köşeye çekilir de , bir tek o zamanlar bir başına kalabilir doyunca.Ve bu bebek daha 2 yaşındayken ikinci bebek gelir.Yeni gelinimiz ( ki artık yeni birÅŸey kalmamıştır ya) daha 19 undadır ama iki bebek ve bir dolu iÅŸle yaÅŸlanıvermiÅŸtir sanki.Bazı geceler dert yanacak olur kocasına yatakta.Annen beni çok azarlıyor der.Eltilerim her iÅŸi bana yaptırıyor der.Ama kocası susturur onu.Onlar da zamanında yaptı iÅŸleri ne var der.Annem ne diyorsa doÄŸrudur karışmam der.Gelinimiz bakar ki Onu anlayan yok , için için aÄŸlar geceleri.Ve bir gün annemlere gideyim der kocasına.Evlendi evleneli doÄŸru dürüst görmemiÅŸtir onları.Çocukları doÄŸunca gelmiÅŸlerdir bir.Bir de kayınbabası hastalandığında bir kere o kadar.o zamanlarda da kalabalık içinde görmüştür annesini kardeÅŸlerini.Kendisi daha gitmemiÅŸtir evlendi evleneli köyüne.Tamam der kocası.ilk bayramda gideriz.Sevinir gelin.Annesine gidecek ,dizine yatacak.Ona anlatacak herÅŸeyi.Annesi onu anlayacak…
Bir gün ilk doğan bebeği, güzel kızı ateşlenir.Doktora götüreyim der.O anda evde kayınvalidesinden başka kimse yoktur.Akşam kocan gelir beraber götürürsünüz der kayınvalide.Yok der gelin.Ben bekleyemem.Alır kızını en yakın sağlık ocağına gider.İlaçlarını alır eve gelir çok geçmeden.Kayınvalide surat yapar ama aldırmaz gelin.Akşam olup ta kocası gelince eve anlatır olanları.Ancak kocası bişey demez.Gece olup ta evlerine çıkınca yatmaya kapı kapandığı gibi bir tokat yer suratına.Anlamaz ne olduğunu.Sonra bir daha.Sen der kocası, nasıl annem gitme derken onu saymadın da gittin.şaşar kalır gelin.Anlatmaya çalışır ,anlatamaz.Sonra birden tüm birikmiş öfkesini kusar.Bağırır söylenir ağlar.Adam daha bir hiddetlenir.Yerinden kalkamayacak hale gelinceye kadar döver karısını.Sonra gidip yatar uyur.Bütün gece ağlar düşünür ,düşünür ağlar gelin.Ve sabahı eder böyle.Sabah işe gidenler gider, herkes birşeylerle uğraşırken O iki bebeğini alıp yola çıkar.Köyüne gider.Anlatır olan biteni.Artık dayanacak gücüm yok der.Gidemem oraya der.Annesiyle babası birbirlerine bakarlar.Dur bakalım der babası.Bekleyelim bir.Git demez ama kal da demez.
Kocası ertesi gün gelir kapıya.Oturur havadan sudan konuşurlar bir zaman.Sonra gelme sebebim belli der.Karımı çocuklarımı alıp gideceğim.Hatalıyım biliyorum der.Gelin gönülsüz de olsa bilir gitmesi gerektiğini.Gider mecburen.
Günler günleri kovalar.Artık olan bitene uyum sağlayan ,hiç birşeye ses etmeyen ,kaderine boyun eğen gelin kendisinden ne istenirse yapan ,sessiz ,ezik biri olur çıkar.

…………………………………………………

(Bundan sonrasını tahmin edin bakalım ne olacak şimdi?)

Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum

Bu içerik 29.09.2007 tarihinde Aydan tarafından, Öykü Paylaşımları | Mevlana Hikayeleri bölümünde paylaşılmıştır ve 713 kez okunmuştur. Bu içeriğin devamında incelemek isteyebileceğiniz 4 adet mesaj daha bulunmaktadır.

Gerçek Bir Yaşam Öyküsü orjinal içeriğine ulaşmak için tıklayın ...