Dünya Çiftçiler Günü | 14 Mayıs – Çiftçiye Saygı
Hale - 9 Mart 2012 Önemli Günler ve Haftalar 0 0 Okunma : 2136
İçerik Hakkında Bilgi
- Bu içerik 27.04.2008 tarihinde Hale tarafından, Tarihte Bugün | Önemli Günler ve Haftalar bölümünde paylaşılmıştır ve 1986 kez okunmuştur.
Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum
İçerik ve Kategori Araçları
- Kategoriye Abone Ol
- Makalenin Çıktısını Al
- Makaleye Yorum ekle
- Son Güncellenme Tarihi: 21 Åžubat 2012, Salı 08:17
Dünya Çiftçiler Günü | 14 Mayıs
14 Mayıs 1946 Uluslararası Tarım Ãœreticileri Federasyon‘unun kuruÂluÅŸ tarihidir. Bu kuruluÅŸun kısa adı Ä°FAB’ tır. Türkiye Ziraat Odaları BirliÄŸi bu kuruluÅŸun üyesidir.
Uluslararası Tarım Ãœreticileri Federasyonu’nun kuruluÅŸ günü olan 14 Mayıs yalnız bizde deÄŸil kuruluÅŸa üye bütün ülkelerde Dünya Çiftçiler Günü olarak kutlanmaktadır.
Çiftçi, geçimini toprağı ekerek sağlayan kimsedir.
Dünya Çiftçiler Günü’nde radyo ve televizyonda çiftçinin sorunları dile getirilir. Bu konuda açık oturumlar düzenlenir. Hazırlanan özel progÂramlarda, tarımda verimlilik konusu üzerinde durulur. Sulama, gübreleme, ilaçlama konusunda aydınlatıcı bilgiler verilir. Toprağın daha iyi iÅŸlenebilÂmesi için ekim, dikim, bakım ve hasat iÅŸlerini yapmakta kullanılan alet ve makinalar tanıtılır. Yine Dünya Çiftçiler Günü’nde çok güç ÅŸartlar altında çalışan çiftçilerin ekonomimize katkıları anlatılır.
Dünya Çiftçiler Günü okullarda da kutlanır. Beslenmemiz için gerekli tarım ürünleri üreten çiftçilerimizin baÄŸ, bahçe ve tarlada nasıl zor ÅŸartlar altında çalıştıkları açıklanır. Giyeceklerimizin ham, maddesi olan pamuÄŸun, ipeÄŸin, yünün üretilmesinde çiftçilerimizin çalışmaları anlatılır. Sınıflarda tarım ürünleri koleksiyonu yapılır. Çiftçilerle ilgili ÅŸiirler okunur. Okul gazetesine Dünya Çiftçiler Günü’nün anlam ve önemini açıklayan yazılar hazırlanır. Gazete ve dergilerde yayınlanan yazılar kesilerek deÄŸerlendirilir.
Nüfusumuzun büyük çoğunluğu köylerde çiftçilik yapar. Çiftçiler her mevsimde çalışırlar. Bu çalışmalarının sonucu olarak sofralarımızın ekmeğini, meyvesini, sebzesini üretirler. Yaşamımızı çiftçilerimizin ürettiklerini yiyerek sürdürürüz. Güç şartlar altında çalışan, yorulan çiftçilerimize saygılı olmalıyız. Yiyeceklerimizin her birinde çiftçilerimizin alın teri ve göz nuru olduğunu unutmamalıyız.
Dünya Çiftçiler Günü’nde öğrendiklerimizi unutmayalım. Beslenmemizi saÄŸlamak için her mevsim gece gündüz, yaz kış demeden çalışan çiftçilerimize saygılı olalım.
Çiftçiye Saygı
Tahıl deyince aklımıza buÄŸday, arpa, çavdar, mısır, yulaf gibi taneli bitkiler gelir. Tüm bu tahılların içinde en çok ekilen buÄŸdaydır. BuÄŸday tariÂhin en eski çaÄŸlarından beri insanların baÅŸlıca besin kaynağı olmuÅŸtur. Soframızdan hiç eksik etmediÄŸimiz, her öğün yediÄŸimiz ekmek buÄŸdaydan yapılmaktadır. BuÄŸday, ekmek haline gelinceye kadar çeÅŸitli iÅŸlemlerden geçer.
Küçük buğday tanesi, toprağa ekilişinden ekmek haline gelinceye dek basından geçen öyküsünü şöyle anlatıyor.
«Ben küçücük bir buÄŸday tanesi idim. Ali Dayı sonbahar mevsiminde yaÄŸmurlar baÅŸlayınca tarlasını sürdü. GübreliÄŸinde biriktirdiÄŸi gübreyi toprağına vererek tarlasının verim gücünü artırdı. Daha sonra traktörlerle tarlasını sürdü. Tarlası sürülünce toprağı kabardı. Alttaki toprak üste, üsteki toprak da alta gelerek karıştı. Sürdüğü tarlasına tohumluk için ayırdığı beni ve öteki arkadaÅŸlarımı ekti. Ãœstümüzden tırmıkla geçerek bizi iyice topraÄŸa karıştırdı. Daha sonra da sürgü ile bastırdı. Ben ve arkadaÅŸlarım tüm kış süresince toprağın altında kaldık. YaÄŸmur, kar gibi yağışlarla sulandık, ilkbahar mevsimi gelince havalar ısınmaya baÅŸladı. Biz de bir canlanma oldu. Sıcağın ve suyun etkisi ile filizlendik. YeÅŸil yeÅŸil toprağın üzerine çıktık. Tüm tarla yeÅŸil bir halıya benzedi. Gelip geçenler bize büyük bir hayranlıkla bakıyorÂdu. Gün geçtikçe, biz daha da büyüdük. Ä°lkbaharın son günlerine doÄŸru baÅŸaklandık. BaÅŸaklarımızda yeÅŸil yeÅŸil buÄŸday tanecikleri oluÅŸtu. BaÅŸağımızda bulunan taneler her gün biraz daha büyüdü. Yaz mevsimi gelinÂce de olgunlaÅŸtı. Tanelerimiz daha da irileÅŸti. YemyeÅŸil olan baÅŸaklarımız, sapsarı oldu. Bu kez san bir halıyı andırıyorduk. Hele rüzgar esince saÄŸa sola doÄŸru hareket ederek dans ediyorduk. Tanelerimiz iyice olgunlaşınca Ali Dayı ve iki çocuÄŸu oraklarla yanımıza geldi. Saplarımızı köklerimizden ayırarak bizi biçti. Biçildikten sonra demet haline getirildik, harman yerine geldik. Harman yerinde, toprağın üzerine yayıldık. Ãœzerimizden geçen döven, bizi iyice ezdi. Tanelerimizi, baÅŸaklarımızdan ayrıldı. Daha sonra tahta küreklerle rüzgara karşı savrulduk. Saplarımızdan iyice ayrılmak için ince bir tel örgüden meydana gelen elekten geçirildik. Çuvallara doldurulduk deÄŸirmene getirildik. DeÄŸirmende bizden baÅŸka tahıllar da vardı. DeÄŸirmenin içi un elde etmeye yarayan araç ve makinelerle dolu idi. Rüzgarla dönen deÄŸirmen taÅŸlarının arasında iyice ezilerek un haline geldik. Tekrar çuvallara doldurulduk. Ekmek yapılıp piÅŸirilen ve satılan fırınlara geldik.
Fırında çalışan işçiler bizim bir bölümümüzü aldılar. Elekten geçirerek kepeği aramızdan ayırdılar. Sonra su ile yoğrulduk, hamur olduk. Fırınlara girdik, piştik, kızardık. Fırın vitrinlerine konduk, bakkallara dağıtıldık. Sofraya geldik.»
Buğdayın ekilişinden sofraya gelinceye kadar süren serüven burada bitiyor. Bu süre içinde en çok emek veren, alın teri döken çiftçidir. Yalnız ekmek değil, soframızdaki meyvede, sebzede, çorbada, yemekte çiftçimizin emeği, alın teri vardır. Bu nedenle çiftçilerimize ne kadar saygı göstersek, azdır.
Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum
Bu içerik 27.04.2008 tarihinde Hale tarafından, Tarihte Bugün | Önemli Günler ve Haftalar bölümünde paylaşılmıştır ve 1986 kez okunmuştur. Bu içeriğin devamında incelemek isteyebileceğiniz 1 adet mesaj daha bulunmaktadır.
Dünya Çiftçiler Günü | 14 Mayıs - Çiftçiye Saygı orjinal içeriğine ulaşmak için tıklayın ...