Atatürk Ve O’nu Ağlatan Arya: Tosca | Atatürk’ün Anıları

Atatürk Ve O’nu Ağlatan Arya: Tosca

Atatürk Bulgaristan’da henüz genç bir askeri ataşe iken gittiği Tosca operasında Cavadarossi ‘nin meşhur aryasını sevmişti.

”Tosca’da Oynayan Sopranoya Hayrandı”

Atatürk’ün direktifiyle kurulan Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası’nın (CSO) sanatçılarından Enver Kapelman’ın anılarından da Ata ile Tosca arasındaki bağı anlamak mümkün.

Kapelman, Atatürk’ün en çok halk müziğinden, oyun havaları ve operetlerden hoşlandığını anılarında şöyle aktarıyor:

”Atatürk’ün en çok sevdiği parçaların başında Tosca gelirdi. Mustafa Kemal, genç bir ataşe olarak bulunduğu Bulgaristan’da devamlı olarak operaya giderdi. O sırada Tosca’da oynayan sopranoya hayrandı. Aradan geçen yıllar, bu sevgiyi unutturmamıştı. Akşamları O’na defalarca ‘Tosca’dan parçalar çalardım..”

”Üç Gece Kendisine Müzik Yaptık”

9 Kasım 1963 Cumartesi gecesi Ankara Radyosu’nda Nevin Uluçam’ın Devlet Konservatuarı öğretmenlerinden Prof. Dr. Necdet Remzi Atak ile söyleşisi de Ata’nın “Tosca” operasına tutkusunu gözler önüne seriyor.

Atatürk’ün huzurunda çok konser verdiğini belirten Atak, onunla, takvimler 29 Ocak 1926 tarihini gösterirken ve kendisi 15, kız kardeşi Ferhunde 16 yaşındayken bir konser için geldikleri Ankara’da ilk defa karşılaştıklarını anlatıyor.

O tarihlerde Ankara’da konser verebilmek için piyano bulunamadığını ifade eden Atak, bu anısını,”Sonunda Köşk’ten getirdiler. Konser, o zamanki TBMM Başkanı Kazım Özalp’ın gözetimindeydi. Atatürk oradaydı. Konserden sonra bizi Köşk’e çağırdı. Ankara’da üç gece kaldık. Üç gece de kendisine müzik yaptı” diye aktarıyor.

”Gözlerinden Sicim Gibi Yaşlar Akıyordu”

1934-1935 yıllarında Köşk’te Atatürk’ün çok içli bir akşamında bir araya geldiklerini ve kendilerine ‘Tosca’ operasını Avrupa’da hangi koşullar altında dinlediğinden, o zamanki dünya durumundan, kuşkularından, zevklerinden uzun uzun bahsettiğini belirten Atak, bu anısını şöyle aktarıyor:

”Bir şeye içleniyordu. Çok içleniyordu ve çok içli bir akşamdı. Tosca operasından Çavadarossi’nin ünlü aryasını birçok kez benden istemiş olduğu için hazırlıklıydım. Hatta bir yanlış yapmayayım diye aryanın notalarını bile yazmıştım ve cebimde bulunduruyordum. O gece de biliyordum ki sıra tekrar Tosca’ya gelecek. Adeta bekliyordum. Nihayet bana döndü: ”Çal bakalım şu Tosca’yı” dedi. Ben notayı çıkarttım; ”Hayır hayır… Öyle değil, notayı bırak, notasız çal” dedi. Notayı bıraktım, gözlerimi kapadım, konsantre oldum, başladım çalmaya… Bir iki nota çalmıştım ki; ”Hayır hayır, olmadı, bana dön, bana çal, benim gözlerime bak öyle çal” dedi. Kendisine döndüm. Masada oturuyordu. O’na dönerek çalmaya başladım: ”Gene olmadı, bana daha yaklaş” dedi. Yaklaştım, çok yaklaştım. Belliydi ki çok uzak bir anısının içine gömülmek istiyor ve içinden çok eski zamanlara ait bir şeyler taşıyor, fışkırıyor, fışkırıyordu. En sonunda, ”Kemanın sapını omzuma dayayacaksın ve öyle çalacaksın” dedi. Bir an için gözünüzün önüne getirin, tarihimizde yaşamış, yaşayacak en büyük Türk, bir sanatçıya ‘Kemanının sapını omzuma daya ve o vaziyette en sevdiğim melodiyi çal’ diyor. Ben artık ibadet eder gibi, huşu içinde Cavadarossi ’nin aryasını çalmaya başladım. Atatürk, gözleri kapalı, biraz madeni ahenkli, biraz kısık, çok tatlı, çok manalı sesiyle melodiyi söylerken gözlerinden sicim gibi yaşlar akıyordu. Aryayı belki on beş kez tekrarladım…”

Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum

Bu içerik 12.12.2008 tarihinde Hale tarafından, ATATÜRK'ün Hayatı ve Hakkında Yazılanlar bölümünde paylaşılmıştır ve 1244 kez okunmuştur. Bu içeriğin devamında incelemek isteyebileceğiniz 0 adet mesaj daha bulunmaktadır.

Atatürk Ve O\'nu Ağlatan Arya: Tosca | Atatürk\'ün Anıları orjinal içeriğine ulaşmak için tıklayın ...