Sevginin Gücü | Ebru Türkol
Sema - 1 Eylül 2011 Öyküler ve Hikayeler 0 0 Okunma : 2144
İçerik Hakkında Bilgi
- Bu içerik 09.11.2007 tarihinde Sema tarafından, Öykü Paylaşımları | Mevlana Hikayeleri bölümünde paylaşılmıştır ve 383 kez okunmuştur.
Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum
İçerik ve Kategori Araçları
- Kategoriye Abone Ol
- Makalenin Çıktısını Al
- Makaleye Yorum ekle
- Son Güncellenme Tarihi: 20 AÄŸustos 2011, Cumartesi 06:53
SEVGİNİN GÜCÜ
Mavisi yeşiline karışmış, uzun uzun ağaçların
gölgelerini cömertçe sunduğu, türlü türlü böceklerin,
çiçeklerin yaşadığı, insanoğlunun pek az uğradığı
ormanlardan birinde güzel bir göl vardı.
Suyu berrak mı berrak, serin mi serin… Gölün kıyısında
hayat bulmuş boynu bükük papatya, yanıbaşında
o eşsiz büyülü suyun içinde açmış olan, en az kendi
kadar yalnız görünen nilüfer çiçeğine sevdalanmıştı.
Onun görkemli görüntüsünü, saf, masum,
asaletli halini hayranlıkla seyrediyordu her gün.
Nilüfer çiçeği de kayıtsız değildi sevgili
papatyasına karşın. Birbirlerine sevgiyle bakıyorlar,
şarkılar söylüyorlardı birlikte. Yalnızlıklarını
unutuyorlardı ÅŸu koskoca orman içinde…
Tanrım, diyordu papatya içinden kimi kez.
Bu güzelliğin yanında benim yerim nedir ki?
O suyun içinde yaÅŸar bense toprakta…
Elimi uzatsam tutamam bile onu… Oysa
öylesine istiyorum ki onun yanında olmayı…
– Ey güzel çiçeÄŸim, ey benim nilüferim
seviyorum seni… Lâkin öylesine çaresizim ki…
Sana nasıl ulaÅŸacağımı bile bilmiyorum…
Evet, orada olduÄŸunu bilmek, sesini duymak,
güzelliğini görmek bile yetiyor bana ama
istiyorum ki elini tutayım, güzelliğine dokunayım.
Gel gör ki ben bir papatyayım, sen ise bir nilüfer…
Ayrı dünyalarda yaÅŸayan iki ayrı çiçek…
Nilüfer, karşılıksız bırakmadı papatyanın sözlerini:
– Papatyaların en tatlısı, kemandan çıkan müzik aynı
ama nağmeleri çıkaran teller ayrıdır. Sen başkasın,
ben başkayım, sen ordasın, ben buradayım diye yerinme.
Gönül sesine kulak ver yalnız… Bir ÅŸeyi istiyorsan
yürekten iste….Sevgi, aÅŸk, ne büründüğün kıyafeti,
ne makamı, ne mesafeleri ne de baÅŸka bir ÅŸeyi dinler…
Onun fermanı okunmaya başladımı her şey susar.
Her ÅŸey çaresiz kalır… Sevgi söz konusu olduÄŸunda
kişi kendi dışındaki güçlerin insafına kalmaz.
Çünkü; kendisi de güçlü bir varlık haline gelir.
Ruhunun derinliklerinden gelen bu ezgi güçlenmeye
baÅŸladıkça kayıtsız kalamaz buna tüm evren…
Sen ki benim güzelliğime, aşkınla güzellik katmakta,
yalnızlığımı örtbas etmektesin. Benim ve kendinin
varolduğumu ispatlamaktasın dünyaya.
Åžimdi kapat gözlerini sımsıkı…
Sıyrıl tüm düşüncelerinden…
Yalnızca ama yalnızca beni düşle…
Yanımda olduğunu, gölün sularında
elimi tuttuÄŸunu hayal et… Ä°ste beni…
Göreceksin ki sevginin aşamayacağı engel yoktur!
Papatya, nilüferin dediğini yaptı. Yalnızca ama
yalnızca onun hayalini doldurdu tüm benliğine.
Kendini güzeller güzeli çiçeğinin
yanında farzetti. Ä°stedi… Ä°stedi…
– Aç gözlerini!, dedi nilüfer.
Papatya şaşkınlık içindeydi gözlerini açtığında.
Sevgili çiçeğinin yanında,
gölün suları içinde bir nilüfer çiçeÄŸiydi artık o da…
Sevmek…
Ä°stemek…
Hayal etmek…
Ä°nanmak…
Olmayacak ÅŸey yoktur!
EÄŸer ki; bu duygulara sahipseniz…
Ebru TÃœRKOL
Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum
Bu içerik 09.11.2007 tarihinde Sema tarafından, Öykü Paylaşımları | Mevlana Hikayeleri bölümünde paylaşılmıştır ve 383 kez okunmuştur. Bu içeriğin devamında incelemek isteyebileceğiniz 0 adet mesaj daha bulunmaktadır.
Sevginin Gücü | Ebru Türkol orjinal içeriğine ulaşmak için tıklayın ...