Bilgi Bankamız 62 Kategoride, 9052 Makale ve Konu Anlatımı içermektedir. Son Güncelleme: 27.01.2020 06:06

Radyo Astronomi | Gök Cisimlerinin Radyoelektrik Dalgaları Alanındaki Elektromanyetik Işımasını İnceleyen Gökbilim Dalı


İçerik Hakkında Bilgi

  • Bu içerik 17.11.2009 tarihinde Hale tarafından, Astronomi - Uzay - Gokbilim Konu Anlatımları bölümünde paylaşılmıştır ve 391 kez okunmuştur.
    Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum

İçerik ve Kategori Araçları


Radyo Astronomi

Radyo astronomi, gök cisimlerinin radyoelektrik dalgaları alanındaki elektromanyetik ışımasını inceleyen gökbilim dalıdır.


1931’de Karl G. Jansky gökcisimlerinin radyo dalgaları ile ışıma yaptığını keÅŸfetti. Evren’de, hiçbir cisim mutlak sıfır denilen sıcaklıkta veya onun altında bir sıcaklık olamaz. Mutlak sıfır, 0 Kelvin ya da -216,16 °C’dir. Her cisim mutlak sıfırın üzerinde bir sıcaklığa sahip olduÄŸundan elektromanyetik enerji üretir. Sıcaklığa baÄŸlı olarak bu enerji artar ya da azalır. Sıcaklık arttıkça, evrenin frekanslara olan dağılımı deÄŸiÅŸir ve yüksek enerjili paketlerin sayısı artar. Kuramsal olarak, evrendeki tüm cisimlerden çıkan elektromanyetik enerji ölçülebilinir.
Gökadamızın (Samanyolu) radyo ışınımının alınması ilk kez 1931’de gerçekleÅŸtirilmiÅŸse de, radyo astronomi, ancak Ä°kinci Dünya Savaşı’ndan sonra, radar tekniÄŸinden yararlanılarak geliÅŸtirilmiÅŸtir. Günümüzde radyo teleskopların, Bonn radyo teleskobunda olduÄŸu gibi çapları 100 m’yi bulan parabol biçimi, hareketli antenleri vardır ve atmosferi aÅŸabilen 10 m’den 0,5 milimetreye kadar dalga boyundaki bütün radyo dalgalarını gözlemleyebilmektedirler. Ayrıca, farklı kıtalardaki birçok teleskobun gruplandırılmasıyla, gökyüzünün bazı bölümlerinin radyo haritaları çıkarılabilmekte ve saniyenin binde biri kadar daire yaylarındaki ayrıntılar incelenebilmektedir. Bütün bu teknik çabalar, radyo gözlemlerinin astronomiye katkısıyla açıklanabilir. GüneÅŸ dışındaki yıldızların kolayca gözlemlenmelerini saÄŸlayacak yoÄŸunlukta radyo ışınımları bulunmamakla birlikte, yıldızlararası uzay bölgesi radyo astronominin önemli inceleme alanlarından biridir.

70 m çaplı Radyo teleskop, Goldstone Gözlemevi, Kaliforniya


Samanyolu’nu kaplayan iyonlaÅŸmamış çok büyük boyutlu hidrojen bulutları, ancak hidrojenin 21 cm’lik tayf çizgisiyle saptanabilir. Bu çizginin gözlemlenmesi, Samanyolu’nun sarmal biçimli olduÄŸunu göstermeyi (gözlemci içinde bulunduÄŸundan o tarihe kadar gösterilemiyordu) ve dönme hızını incelemeyi saÄŸlamıştır.

Astronomlar tarafından yıldızların doğduğu bölgeler sayıldıkları için son yıllarda büyük ilgi çeken karanlık bulutsular da yalnızca radyo dalgaları aracılığıyla incelenebilir. Santimetre ve milimetre uzunluklarında radyo dalgalarının incelenmesiyle, söz konusu bölgelerde OH, CO, gibi, hattâ etil alkol, vb. organik moleküller gibi karmaşık moleküller bulunmuş, bazı uzmanlar buna dayanarak, yaşamın kaynağının Samanyolu içinde olduğunu ileri sürmüşlerdir.

Radyo astronomi ayrıca, ışınları normal gökadalarından çok daha güçlü olan kasarların bulunmasını sağlamış, böylece evrenin gözlemlenebilir sınırları daha da geriletilmiştir.
Radyoteleskopların en önemli avantajı birbirlerine bağlanabilmeleridir. Buna interferometre denir. SETI adında bir program radyo-teleskoplarla gökyüzünden gelecek yapay radyodalgalarını arıyor ve evrende tek olup olmadığımızı araştırıyor.

Türkiye’de Radyo astronomi 1995 yılında Ukrayna Bilimler Akademisinden 2m’lik 1 mm’lik bir radyoteleskop kısmen BM tarafından finanse edilerek 38.000 USD’ye alınmıştır. Fakat 1997 AÄŸustosta ani elektrik kesintisi yüzünden bozulmuÅŸ ve 15.000 USD bulunamadığı için hala bozuktur.

Tarihçe

Grote Reber’in radyo teleskobu – Wheton, 1937


Gök cisimlerinin radyo dalgaları yayabileceÄŸi düşüncesi bu olgu ispatlanmadan önce üzerinde tartışılan bir konuydu. 1860’lı yıllarda James Clerk Maxwell’in elektromanyetik olayları açıklamak için ortaya attığı denklemler, yıldızlardan kaynaklanan ışınımın dalga boyunun herhangi bir uzunlukta olabileceÄŸini gösterdi. Thomas Edison, Oliver Lodge ve Max Planck gibi birçok tanınmış bilim adamı güneÅŸin radyo dalgaları yayabileceÄŸi öngürüsünde bulunmuÅŸtu. Logde güneÅŸten kaynaklanabilecek radyo sinyallerini gözlemlemeye çalışmış ancak o zamanki teknik yetersizliklerden dolayı baÅŸarılı olamamıştı.

Gözlemlenebilen ilk astronomik radyo sinyali 1931 yılında Bell Telefon Laboratvuarlarında çalışan Karl Guthe Jansky adındaki bir mühendisin, okyanus aşırı kısa dalga ses iletimi esnasında meydana gelen parazitleri incelemesi sırasında kaydedildi. Jansky büyük doğrusal bir antenle meydana gelen girişimi araştırırken kayıt cihazının bilinmeyen bir kaynaktan gelen ve sürekli kendini tekrar eden bir sinyali tesbit ettiğini gördü. Sinyalin günde bir defa tepe değeri yapması Jansky’e girişim kaynağının güneş olabileceğini düşündürdü. Devam eden incelemeler ışınım kaynağının güneşin doğuş ve batışını tam olarak takip etmediğini ancak 23 saat 56 dakika süren bir döngüde kendini tekrar ettiğini ortaya çıkardı. Gözlemlerini o zamana kadar optik gözlemlerle elde edilmiş gökbilim haritalarıyla karşılaştıran Jansky ışınımın Samanyolu’ndan kaynaklandığını ve gökadanın merkezine doğru Yay Takımyıldızı yönünde en güçlü değerine ulaştığını gördü. 1933 yılında bu keşfini tüm dünyaya duyurdu. Jansky, Samanyolu gökadasından kaynaklanan radyo dalgalarını araştırmaya devam etmek istedi ancak Bell şirketi kendisini başka bir projeye atayınca çalışmalarını bırakmak zorunda kaldı ve gökbilim alanında başka araştırma yapmadı.

1937 yılında Grote Reber 9 metre çaplı parabolik bir radyo teleskop inşa ederek bu bilim dalının gelişmesine büyük katkıda bulundu ve ilk defa gökyüzünün radyo frekansları yardımıyla haritasının çıkarılması projesini yürüttü. 27 Şubat 1942 yılında İngiliz Ordusunda çalışan J.S. Hey adındaki bir araştırma subayı güneşin radyo dalgaları yaydığını keşfetti. 1950’lerin başında Cambridge Üniversitesinden iki bilim adamı Martin Ryle ve Antony Hewish Cambridge İnterferometresini kullanarak ünlü 2C ve 3C kataloglarını oluşturdular.

(Visited 1 times, 1 visits today)


Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum

Bu içerik 17.11.2009 tarihinde Hale tarafından, Astronomi - Uzay - Gokbilim Konu Anlatımları bölümünde paylaşılmıştır ve 391 kez okunmuştur. Bu içeriğin devamında incelemek isteyebileceğiniz 3 adet mesaj daha bulunmaktadır.

Radyo Astronomi | Gök Cisimlerinin Radyoelektrik Dalgaları Alanındaki Elektromanyetik Işımasını İnceleyen Gökbilim Dalı orjinal içeriğine ulaşmak için tıklayın ...

Önceki MakaleZamanın Zamanı Azalıyor Mu? | Uzay - Zaman SürekliliÄŸi Kavramı Sonraki MakaleBiçimsel Gökada Sınıfları | Hubble Gökada Düzeni - Edwin Hubble

Bu Makaleyle İlgili Fikirlerinizi ve Görüşlerinizi Diğer Ziyaretçilerle Paylaşabilirsiniz