Anne | Nazım Hikmet Ran

Anne

Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk geliÅŸim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Düşmüşüm kucağına, bu yara sıcak ana

Yok elimde bir demet menekÅŸe
Yok elimde sevdiğin gül şekeri
Yok iÅŸte sana bir ÅŸey
Bilmem ki ne demeli
Bir tek ağır yaralı özlemim
Ve bir tek gözlerine sürdüğün gözlerim
Anne benim, aç kapıyı
Oğulcuğun, küçük tavşanın, körolmayasıcağın
Ölmeyesin, bitmeyesin
Yürek yarısı gitmeyesin dediğin
Anne benim, aç kapıyı
Ä°ÅŸte geldim, iÅŸte bu sana ilk geliÅŸim

Hep senin için gökyüzünde bir evimiz olsun isterdim
Hep senin için bulutları isterdim
Ellerimi açtırıp dua ettirirken
O küçük evimizde sokulurken göğsüne her gece
Hani her gece sorduÄŸumda
Anne babam nerde
Nerde kuşların dilinden anlayan adam
Ve menekÅŸelerle konuÅŸan adam
Nerde anne
Ve sen bastırıp bağrının kızılca kıyametine acını
Gelecek oÄŸul, sen uyu ÅŸimdi
Baban gelecek bir yaÄŸmur gibi yaÄŸmurla
Rahmete boÄŸacak yoksulluÄŸumuzu derken
Ben uyur, düşümde
Senin için bir ev görürdüm gökyüzünde
Sen, babam, ben ve melekler
Ve melekler anne
Anne melekler
Önce babam sonra onlar terk ettiler gecelerimizi
Ben de çekip gittiğimde
Yani oğulcuğun yani yürek yarın
İçinden geçen şarkın gittiğinde
Sen nasıl yaşadın anne

Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk geliÅŸim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Düşmüşüm kucağına, bu yara sıcak ana

Vakit yok artık
İstersen kalayım böylece
Ama bir kere öpseydim elinden
Ama bir kere sürseydim gözlerimi gözlerine yeniden
Yok elimde bir demet menekÅŸe
Yok elimde sevdiğin gül şekeri
Yok iÅŸte sana bir ÅŸey
Bilmem ki ne demeli
Bir tek ağır yaralı özlemim
Ve bir tek gözlerine sürdüğün gözlerim
Anne benim, aç kapıyı
Oğulcuğun, küçük tavşanın, körolmayasıcağın
Ölmeyesin, bitmeyesin
Yürek yarısı gitmeyesin dediğin
Anne benim, aç kapıyı
Ä°ÅŸte geldim, iÅŸte bu sana son geliÅŸim

Üzülme, kapanıyor diye gözlerim
Ä°ÅŸte gidiyorum vakit doldu
İşte kapanıyor gözlerim kapının önünde
Öğrettiğin gibi ellerimi kaldırıp gökyüzüne
Ve eğip başımı önüme dua ediyorum
Üzülme anne, vakit doldu
Ä°ÅŸte ÅŸimdi bir oÄŸlun oldu
Bir oÄŸlun oldu anne
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım ……..

Nazım Hikmet Ran

Bakınız, Anneler Günü | Mayıs Ayının 2. Pazar Günü – Tarihçesi – Anneler Günü Åžiirleri – Annelik Hakkında Güzel Sözler – Anneler Günü Mesajları – Aziz Nesin’den Anneyle ilgili bir anı…

Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum

Bu içerik 08.05.2011 tarihinde Hale tarafından, Åžairler ve Åžiirleri | Åžiirler Antolojisi bölümünde paylaşılmıştır ve 1654 kez okunmuştur. Bu içeriğin devamında incelemek isteyebileceğiniz 1 adet mesaj daha bulunmaktadır.

Anne | Nazım Hikmet Ran orjinal içeriğine ulaşmak için tıklayın ...