[Ahlak-ı Nebi] Peygamberimiz Hz. Muhammed’in Cesareti Ä°le Ä°lgili Hadisler

Resul Muhammedin@’ın büyük bir cesareti vardı. Çok sayıda tehlike ve bela ile aynı anda karşılaÅŸmış; fakat asla herhangi bir zayıflık veya korkaklık göstermemiÅŸtir. Mekkelilerin baskı ve muhalefetinin dayanılmaz hale geldiÄŸi sırada, amcası Ebu Talip şöyle demiÅŸtir: “Bütün bu anlattıkların hakkında konuÅŸmasan olmaz mı? Kendi kendine inan, fakat baÅŸkalarıyla uÄŸraÅŸma. KonuÅŸursan, ileri gelen insanları kızdırır, kendini ve hepimizi tehlikeye atarsın, o kadar.” Rasulullah@ ise şöyle cevap vermiÅŸtir:

-Güneşi sağ elime, ayı da sol elime koysalar, yine yolumdan dönmem.
Bu cevap, Resulullah’ın@ sahip olduÄŸu ilahi cesaretin en güzel ifadesidir. ( Siret Ans.1/82 )

Bedir Savasında, zamanın silahlarıyla donanmış 1000 Savaşçıdan müteşekkil bir orduya karşı iyi donatılmamış, içinde çocukların da bulunduğu 313 kişiyle karşı çıkmış, yine de en ufak bir korku veya ürkeklik emaresi görülmemiştir. Karşılarındaki bu ağır kuvvete karşı büyük bir cesaretle savaşmış ve savaşı kazanmıştır.

Savaşın ateÅŸi içindeyken, Müslümanlar korunma ve destek için ona bakıyorlardı. Uhud savaşında, kazanılmak üzere olan zafer, bazı askerlerin hatası sonucunda kısmi bir yenilgiye dönüşmüştü. Müslümanlar, Resulullah’ın@ öldüğüne dair çıkan yanlış bir söylentinin etkisiyle, tam bir kargaÅŸa içinde etrafa koÅŸuÅŸmaktaydılar. Ama o, yine her zamanki gibi sakin idi. Sadık ashabından bazılarıyla birlikte diÅŸlerini kaybettikten sonra bile, diÄŸer Müslümanlar, Resulullah’ın@ bulunduÄŸu yeri öğrenerek etrafına toplanana kadar savaÅŸa devam etmiÅŸtir. Ondan sonra da Resulullah’ın@ cesurane önderliÄŸinde çetin bir savaÅŸa giriÅŸtiler. Nihayet düşman, savaşın kesin sonucu ortaya çıkmadan çekildi.

Bir gün Medine’de düşmanların saldırdığı söylentisi çıktı. Halk savaÅŸmaya hazırlandı. Yine baÅŸta olan Hz. Peygamber@ idi. Eyerini dahi takmadan, hayvanına çıplak olarak atlamış ve bütün muhtemel tehlike yerlerine sürmüştür. Sonunda hiç bir tehlike olmadığı haberiyle dönmüştür. ( Siret Ans.1/82 )

Huneyn savaşında, düşmanın ok yağmuru karşısında dine yeni girenler tam bir kargaşa içinde meydandan kaçınca, ordunun geriye kalan kısmı da telaş içinde onları takip etmişti. Muhammed@ ve sadık bazı sahabi bozulmadan direnmişti. Rasulullah@, kaçan müslümanları çağırarak yeniden savaşa teşvik etmiştir. Bu çağrı üzerine bütün müslümanlar yeniden toplanarak saldırıya geçmiş ve günün galibi olmuşlardır. Savaşa katılanlardan Bera b. Azib savaştayken kaçıp kaçmadıkları sorulduğunda;

-Evet, kaçtığımız doÄŸru. Ancak, Resulullah’ın@ sebat ederek, yerini terk etmediÄŸine ÅŸahitlik ederim. Allah için savaşın en kızgın anında onun yanına sığındık. Aramızdaki en cesur kimseler de onunla birlikte direnenlerdi, demiÅŸtir.. Ve Enes de Rasulullah ‘ın herkesten cesur olduÄŸunu söylemiÅŸtir. ( Siret Ans.1/82 )

Mekke fethedildikten sonra baÅŸkaldıran Hevazin kabilesinin itaat ettirilmesi amacıyla Ä°slam ordusu Huneyn üzerine yürümüştü. Mekke den yeni müslüman olmuÅŸ 2.000 askerin de katılımıyla ordunun sayısı 12.000 kiÅŸiyi bulmuÅŸtu. Bazı müslümanlar bu sayı çokluÄŸuna güvenerek böyle bir ordunun yenilmesinin imkânsız olduÄŸunu söylemeye baÅŸlarlar. Zaferin Allah’ın yardımıyla mümkün olduÄŸunu sanki göz ardı edivermiÅŸlerdi. Ne var ki henüz girdikleri Huneyn vadisinde kendilerinden bir kaç kat daha zayıf olan düşmanın ani bir baskını karşısında orduda panik baÅŸ gösterir. O güçlü ordu dağılmaya baÅŸlar. O sıcak dakikalarda bütün ordunun aksine dalga dalga üzerlerine gelen düşmana karşı koymaya çalışan bir tek kiÅŸi vardır; Hz. Muhammed.

Yeryüzünde Hakk’ı temsil ediyor olmasına raÄŸmen, ordusunun dağılmaya baÅŸlaması karşısında hayatının en zor anlarından birisini daha yaÅŸayan Hz. Muhammed atinin üzerinde dikilerek, “Ben Allah’ın Elçisiyim bunda yalan yok. Ben Abdülmuttalib’in oÄŸluyum (Düşmandan hiç kaçmamış bir ecdat) bunda yalan yok1 diye haykırmakta ve bütün gücüyle müslümanların üzerine saÄŸanak halde ok yaÄŸdıran Hevazinlilere saldırmaya çalışmaktadır. Bu arada iki yakını güçlükle zapt etmektedirler. Savaşı Ä°slam ordusu kazanır. ( H.M. Kandehlevi 3/228 )

Kolu ve bileÄŸi nice büyük savaÅŸlar kazanmış olan Hz. Ali (ra) diyor ki: “Bedir savaşında amansız düşman saldırıları bütün hızıyla üzerimize geldikçe Hz. Peygamber’in yanma sığmıyor, O’nu kendimize siper ediyorduk. 0, herkesten daha cesurdu. 0 gün müşrik ordusunun saflarına Hz. Peygamber’den daha yakın kimse yoktu.”

Huneyn savaşında Hevazin kabilesi tarafından amansız bir ok yaÄŸmuru baÅŸlayınca pek çok müslüman savaÅŸ alanından geri çekildi. Ama Hz. Peygamber@ birkaç fedaisiyle birlikte her zaman olduÄŸu gibi savaÅŸ alanında dimdik durdu. Allah Resulü bu sırada katırını dizginleyerek ilerlemeye çalışıyordu. Ama fedakâr sahabiler kendisine engel oluyordu. Düşman askerlerinin hedefi sadece Hz. Peygamber@’di. Buna raÄŸmen mübarek ayağında en ufak bir sarsılma olmadı. Adamın biri bu savaÅŸa katılan Berâ (ra) ” Huneyn savaşında siz de kaçmış mıydınız? ” diye sordu. Berâ (ra) da, ” Evet, ama ben, Hz. Peygamber’in@ yerinden bir adım dahi geri çekilmediÄŸini gördüm. Allah’a yemin ederim ki; savaÅŸ en ÅŸiddetli noktaya ulaÅŸtığında Hz. Peygamber’in@ yanma giderek O’na sığmıyorduk. İçimizde en cesur ve en korkusuz olanlar, Hz. Peygamber @ ve O’nunla birlikte duranlardı ” dedi.”

Hz. Peygamber@ hiçbir zaman kendi eliyle bir insan öldürmedi. Ãœbey b. Halef, Hz. Peygamber’in@ en amansız düşmanıydı. Bedir savaşında esir düştükten sonra fidye vererek kurtulmuÅŸtu. Mekke’ye dönerken yol boyunca: “Her gün yulafla beslediÄŸim evde bir atım var. Bir gün ona binerek gelecek ve Muhammed’i öldüreceÄŸim.” Ahdini tekrarlaya tekrarlaya gitti. Uhud savaşında iÅŸte o atı dizginledi ve safları yararak Hz. Peygamber’in@ yanına ulaÅŸtı. Müslümanlar araya girerek onu durdurmak istediler. Ama Allah Resulü engel oldu ve bir müslümanın elinden mızrağı alarak ona doÄŸru fırlattı. Mızrak Ãœbey’in boynunu sıyırıp geçti. Bunun üzerine korku içinde bağıra çağıra kaçtı. Ä°nsanlar yarasına bakınca, “Önemli bir yara deÄŸil, niye bu kadar korkuyorsun?” dediler. Ãœbey şöyle dedi: “DoÄŸru, ama bu Muhammed’in kendi eliyle açtığı yaradır! – Yani bundan kurtuluÅŸ yoktur -” dedi

( Son Peygamber, Nedvi, 617 )

Kaynak: Kadim Dostlar ™ Forum

Bu içerik 24.11.2007 tarihinde Erkan tarafından, Dinimiz Ä°slam | Ä°slam Büyükleri bölümünde paylaşılmıştır ve 27829 kez okunmuştur. Bu içeriğin devamında incelemek isteyebileceğiniz 0 adet mesaj daha bulunmaktadır.

[Ahlak-ı Nebi] Peygamberimiz Hz. Muhammed\'in Cesareti İle İlgili Hadisler orjinal içeriğine ulaşmak için tıklayın ...